Δεν ψήνουμε θυσίες για την πατρίδα και τα αφεντικά // Αφίσα [06.2022]

Αφίσα που κολλήθηκε τον Ιούνιο του 2022 σε 600 αντίτυπα, στις γειτονιές της Ξηροκρήνης, της Νεάπολης, των Συκεών, της Σταυρούπολης και της Π. Φανερωμένης.

Πως τα φέρνει έτσι η ζωή; Δύο χρόνια κλειδωμένοι “για να προστατευτούμε από τον ιό” – τώρα βόμβες και λογαριασμοί που προκαλούν έμφραγμα – στο βάθος δελτία προμήθειας τροφίμων. Όμως δεν φταίει η γκαντεμιά μας, ο “τρελός Πούτιν” ή ο “φονικός ιός”, και μάλλον ούτε οι εξωγήινοι και τα νεφελίμ. Όλα αυτά είναι επεισόδια της ίδιας σειράς: της καπιταλιστικής κρίσης που φουντώνει τον ανταγωνισμό των κρατών ως το σημείο του παγκόσμιου πολέμου.

Σε αυτό τον μακροχρόνιο πόλεμο, οι εργάτες και οι εργάτριες κληθήκαμε να κάνουμε διάφορες θυσίες: να μπαινοβγαίνουμε στα σπίτια μας με άδεια από την αστυνομία, να καταναλώνουμε όλο και λιγότερο, να αποβλακωνόμαστε και να τρωγόμαστε μεταξύ μας ώστε όλοι να βαράμε εν τέλει προσοχή στο κράτος. Τώρα καλούμαστε να πληρώνουμε χιλιάρικα στο ρεύμα, και να μην ανάψουμε το κλιματιστικό. Βλέπουμε το μισθό μας να μην φθάνει ούτε για τα στοιχειώδη, καθώς μειώνεται με χίλιους δυο έμμεσους τρόπους. Έπεται όμως και συνέχεια· οι πεινασμένοι στα μπαλκόνια της Σαγκάης και οι φρικαρισμένες στα υπόγεια καταφύγια του Κιέβου δεν είναι τόσο μακριά όσο δείχνει το google maps. 

Όλες αυτές οι θυσίες κάνουν την ζωή μας ανυπόφορη και γι’ αυτό δεν είμαστε πάντα πρόθυμες να τις υποστούμε, κάτι που γνωρίζουν τα αφεντικά και οι ρουφιάνοι τους. Δεν είναι τυχαίο ότι είμαστε όλο και συχνότερα στο στόχαστρο των μίντια ως “εγκληματίες”, “παραβατικοί ανήλικοι”, “ψεκασμένοι”, “κακές μανάδες”, κλπ. Όσο μεγαλύτερο λούκι τραβάμε, τόσο περισσότερο θα μας βρίζουν από τις οθόνες, ώστε να μην μας υπερασπίζεται κανείς όταν μας κυνηγάνε οι μπάτσοι. Όσο μεγαλύτερο λούκι τραβάμε, τόσο περισσότερο θα μας ποτίζουν πατριωτική βλακεία και κουρελόπανα που ανεμίζουν, μπας και καλμάρουμε.

Γι’ αυτό κι εμείς, το απείθαρχο κομμάτι της εργατικής τάξης που προσπαθεί να οργανωθεί, θα το θυμίζουμε με κάθε ευκαιρία στους αδερφούς και τις αδερφές μας:

ΔΕΝ ΨΗΝΟΥΜΕ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ