Αφίσα που κολλήθηκε τον Οκτώβριο του 2021 σε 600 αντίτυπα, στις γειτονιές της Ξηροκρήνης, της Νεάπολης, των Συκεών και της Π. Φανερωμένης.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ!
ΡΟΧΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ!
Τι γίνεται τον τελευταίο καιρό στα δυτικά; Αν πιστέψουμε την επίσημη αφήγηση, στην οποία συμφωνούν από την δεξιά εφημερίδα Καθημερινή μέχρι την άκρα αριστερά, τα σχολεία – και ειδικά τα ΕΠΑΛ – βρίσκονται υπό την κυριαρχία των φασιστών. Τα βίαια και αμόρφωτα παιδιά της εργατικής τάξης γίνονται “ναζί”, επειδή αυτή είναι μάλλον η μοίρα των φτωχών. Και ο ρόλος του αντιφασίστα που θα τα συνετίσει ανήκει στα ευαίσθητα παιδιά της μεσαίας τάξης, στα μελλοντικά αφεντικά και προϊσταμένους των μαθητών του ΕΠΑΛ, στους φοιτητές του Πολυτεχνείου. Με μια λέξη: μαλακίες!
Εμείς τα είδαμε λίγο αλλιώς τα πράγματα. Είδαμε τον αριστερό συρφετό, τους ίδιους ανθρώπους που εδώ και ενάμιση χρόνο είναι οι καλύτεροι φίλοι της καραντίνας και το μόνο που ζητάνε είναι περισσότερες απαγορεύσεις, να έχουν το θράσος να ονομάζονται “αντιφασίστες”. Τους είδαμε να κουνάνε το δάκτυλο σε ένα ολόκληρο σχολείο, χαρακτηρίζοντας κάθε μαυροντυμένο στραβωμένο πιτσιρικά ως “φασίστα”, ζητώντας την αποβολή του από το σχολείο και την σύλληψη του από την αστυνομία. Την στιγμή που ο κρατικός φασισμός βαράει κόκκινο, με εντεινόμενα μέτρα απαρτχάιντ, αυτοί αναζήτησαν τον φασισμό στα ΕΠΑΛ των δυτικών. Οι “αντιφασίστες” έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να φάνε ξύλο, με στόχο την “κοινωνική κατακραυγή”, δηλαδή κάμερες και λίγα λεπτά δημοσιότητας.
Οι αριστεροί φίλοι του κράτους μας έλεγαν το 2012 πως δεν πρέπει να κυνηγάμε τους χρυσαυγίτες, αλλά να τους καταγγέλουμε στην αστυνομία. Το 2018 μας έλεγαν ότι οι μαθητικές καταλήψεις ήταν προϊόν της κυριαρχίας των φασιστών στα σχολεία. Το 2021 έκαναν google search “Που είναι η Σταυρούπολη;”, και έστησαν ένα επικίνδυνο σόου. Στρατηγική win-win: οι φασίστες παρουσιάζονται άθικτοι, οι αριστεροί επιβεβαιώνουν τον ρόλο τους σαν τσομπάνηδες που διαχειρίζονται την απειθαρχίας μας.
Είναι αλήθεια πως στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης υπάρχουν κάποιοι φασίστες μαθητές. Σε όλα τα σχολεία υπάρχουν φασίστες μαθητές, όπως επίσης υπάρχουν αντιφασίστες και αντιφασίστριες. Και ως antifa μαθητές δεν εννοούμε μόνο όσους φλερτάρουν με κάποια αριστερή οργάνωση. Εννοούμε κυρίως ανθρώπους antifa λόγω θέσης και υπεράνω ιδεολογίας: Ρώσους, Αλβανίδες, Γεωργιανούς, αγόρια και κορίτσια της πολυεθνικής εργατικής νεολαίας. Δηλαδή, αυτούς που δεν συναντάς συχνά στις αίθουσες του Πολυτεχνείου, αλλά σε πάρκα, συναυλίες και γήπεδα. Κάποιοι από αυτούς βρέθηκαν στο μπούγιο που κυνήγησε τους αριστερούς ρουφιάνους, επιστρέφοντας τους αγνό ταξικό μίσος, για τελείως διαφορετικούς λόγους από τους φασίστες μαθητές.
Η μάχη ενάντια στους φασίστες είναι μια μάχη που συμβαίνει κάθε μέρα, στα σχολεία, στα πάρκα, στους τοίχους, στα καφάο. Περιέχει λόγια, μπογιές, συλλογική οργάνωση, συλλογική εργασία και καμιά φορά και κλωτσιές. Δεν περιέχει σίγουρα την επίκληση στο κράτος, και δεν αφορά σε καμία περίπτωση τους βολεμένους λακέδες του. Είναι υπόθεση εργατική.
